تاریخ انتشار : 1396/03/28
دولت در اجرای پروژه‌ها باید به گونه ای رفتار کند که مردم خودشان را باور کنند.
چهارمین نشست از سلسله نشست‌های موضوعی دفتر چهاردهم با محور "ارتقای قابلیت زیست پذیری شهرها و کیفیت زندگی شهروندان با اجرای سیاست بازآفرینی شهری" و عنوان "توسعه امکانات و خدمات روبنایی و ارتقای زیر ساخت های شهری و محله ای" در شرکت مادرتخصصی عمران و بهسازی شهری ایران برگزار شد آقای دکتر پرویز پیران در این نشست، ضمن اشاره به حسن وجود فضای گفتمان برای دیالکتیک در شرکت مادر گفت: یکی از موضوعاتی که موجب بدبختی ماست، آمدن واژه‌های غربی، مفاهیم غربی و آثار غربی در ایران بدون توجه به نیازها، ظرفیت‌ها و زمینه‌های آنها در برنامه ریزی شهری ایران است که موجب می‌شود مسئله فقر گسترده‌تر شود..
ایشان مفهوم بازآفرینی را دوباره به جوش و خروش درآوردن کیفیت زندگی در شهرها با استفاده از محرک‌های مناسب دانست. این موضوع در بافت‌های ناکارآمد و حاشیه نشینی ایران، صدق نمی‌کند چراکه جوش وخروشی در این بافت‌ها نبوده که بخواهیم آنرا بازآفرینی کنیم. در حقیقت موضوع حاکم در این بافت‌ها، فقر و بدبختی بوده است.
وی افزود: در ایران مفهوم بازآفرینی در مورد محله کاربرد دارد. در حقیقت در مواردی چون ارزش‌های اجتماعی، روابط همسایگی، سرمایه‌های اجتماعی پیوندی و ارتباط دهنده نهادساز و اعتماد متقابل، می‌توان برای محلات ایران بازآفرینی کرد.
ایشان با بیان این که دولت در اجرای پروژه ها باید به گونه ای رفتار کند که مردم خودشان را باور کنند، افزود: بهره برداری از پروژه‌هایی که در محلات هدف اجرا می شود در نهایت توسط ساکنین آن محله انجام می شود بنابراین باید در برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و اجرا نیز از مشارکت ساکنین محلات استفاده کرد، وقتی که خود مردم در تصمیم گیری شرکت کنند، ضمن باور خود، توجه زیادی به پروژه های اجرا شده نشان می دهند.
وی ادامه داد: پروژه‌های سخت افزاری محرک است به شرط این‌که مردم هدایت کننده پروژه باشند و دولت و متخصصان باید نقش تسهیلگر نامداخله‌گر پروژه ها را داشته باشد.
ایشان در پایان به ضرورت آموزش مردم و همچنین اهمیت آموزش آموزش‌دهندگان اشاره کرد سپس تصریح کرد ظرفیت‌ها نیاز به ساختن ندارند بلکه در محلات موجودند و تنها باید آنها را کشف کرد.