محمودرضا طالبان مدیرعامل شرکت عمران ومسکن سازان استان فارس گفت: در فارس با 3 هزار و 900 هکتار بافت فرسوده و در شیراز با یک‌هزار و 700 هکتار روبروهستیم که نیازمند نوسازی و مقاوم سازی در برابر عوامل طبیعی هستند.
بحرانی‌بودن فارس در برابر عوامل طبیعی، از جمله زلزله ضرورت توجه به این مهم را دوچندان می کند. البته با توجه به ویژگی های بافت های فرسوده استان به نظر می رسد، اجرای طرح تجمیع بهترین راهکار در برابر ناپایداری و نفوذناپذیری بافتهای فرسوده است.
سیل، زلزله، رانش زمین، بالا بودن تراکم جمعیتی در محله‌های قدیمی و وجود معابر با عرض نامناسب از دیگر عوامل تاثیرگذار در تسریع تخریب بافتهای فرسوده است.
به این ترتیب باید این نکته مهم را مد نظر داشت که رفع خطر از بافت فرسوده استان مستلزم همراهی و همگامی مردم و مسئولان است. در این بین نقش سرمایه گذاران و اهمیت بکارگیری راهکارهای تشویقی برای جذب آنان را هم نباید از نظر دور داشت.
وی خاطر نشان کرد: برای رفع خطر از بافت های فرسوده استان، کار عمرانی به تنهایی کارساز نیست و در کنار آن باید با انجام فعالیت های فرهنگی از مشارکت بیش از پیش مردم هم بهره برد. به بیانی باید آنها را نیست به مخاطرات سکونت در خانه های غیر مقاوم در بافت حساس کرد تا برای همکاری در طرح هایی که اجرای آنها برای احیا و بازسازی بافت امکان پذیر است، جذب شوند و انگیزه لازم را پیدا کنند. در این بین اختیارات شهرداری هم باید به اندازه ای گسترده شود که برای این هدف بتواند نقش پدری را ایفا کند و حامی همه طرح هایی باشد که به بازسازی و مقاوم سازی بناها در بافت های فرسوده منجر می شوند.
برای بررسی بافت های فرسوده که دربرگیرنده بافتهای تاریخی فرهنگی هم هستند باید از دو منظر به موضوع نگریست. یکی ویژگی های مثبت به عنوان یک بخش هویتی در شهرها ودیگر ویژگی های منفی که به نوعی تبعات فرهنگی و اجتماعی را در پی دارد. با این نگاه می توانیم کارهای فرهنگی را در نقاط حاشیه‌ای و بافت فرسوده تقویت کنیم و تاثیرات منفی حاشیه‌نشینی و سکونت در بافت های فرسوده را به تاثیرات مثبت تبدیل کنیم.
اما برای عملی شدن این ایده باید این باور نهادینه شود که نقش مردم در توانمندسازی و بازسازی بافتهای فرسوده بسیار تاثیرگذار است.
به بیان دیگر برای احیای بافتهای فرسوده و محلات حاشیه‌نشینی باید همه دستگاه‌ها و مردم در یک تعامل خوب و پسندیده اقدامات لازم را انجام دهند.
برای عملی شدن این دیدگاه هم اکنون در شیراز40 پهنه سکونت‌گاهی را شناسایی کرده ایم که از این 40 پهنه، 10 محله اولویت‌دار به عنوان سکونت‌گاه‌های غیررسمی مورد مطالعات پنج‌گانه قرار گرفته‌اند.
طالبان در پایان ادامه داد:فعال کردن خانه محله‌ای توسط شرکت عمران و مسکن‌سازان فارس در محله سهل‌آباد با هدف توانمندسازی بافت این محله یکی از اقدامات انجام شده برای تحقق اهداف و خدمات‌رسانی به شهروندان در این بخش از بافت فرسوده شیرازاست.
در این محله با همکاری دستگاه‌های مختلف و برنامه‌های آموزشی شاهد اتفاقات بسیار خوبی بوده‌ایم و می توانیم مدعی آن باشیم که تا حدودی تاثیرات منفی حاشیه‌نشینی جای خود را به تاثیرات مثبت داده است.
در محله چوگیا هم دفتری راه‌اندازی شده است تا با برنامه‌ریزی دقیق واحدهای کوچک تجمیع شوند و مجتمع‌های مسکونی مناسب از ترکیب آنها برای رفاه حال شهروندان احداث شود.شکی نیست که با تقویت این برنامه های وگستردگی بیشتر می توانیم امید داشته باشیم که خطر سکونت در بافت های فرسوده استان و تبعات منفی آن در کوتاه مدت به حداقل کاهش یابد. البته برای عملی شدن این برنامه ها در سطح وسیع نیاز به حمایت های دولتی الزامی است که نباید آن را نادیده گرفت.